- Επαναφορά τεκμηρίων διαβίωσης, ειδικότερα σε ότι αφορά πολυτελή διαρκή καταναλωτικά αγαθά (π.χ. αυτοκίνητα, πισίνες, σκάφη κλπ)
- Υποχρεωτική υποβολή αποδείξεων στη φορολογική δήλωση με ελάχιστο εύλογο κατώτατο όριο αναλόγως την οικογενειακή κατάσταση του φορολογουμένου
- Θέσπιση ανεξάρτητης αρχής για την καταγγελία (ανώνυμη ή επώνυμη) κατάχρησης εξουσίας από τις εφορίες.
- Εξονυχιστικό πόθεν έσχες των εφοριακών από πραγματικά ανεξάρτητη αρχή.
- Θέσπιση δικαστηρίων όπου θα δικάζονται μόνο φορολογικές υποθέσεις και αδικήματα.
- Προσωποκράτηση εφοριακών σε περιπτώσεις διαπιστωμένης απιστίας και δήμευση προσωπικής περιουσίας κατά το ποσό κατάχρασης.
- Μετάθεση εφοριακών υπαλλήλων ανά 2ετία σε διαφορετική υπηρεσία.
- Δυνατότητα φορολογικών ελέγχων σε επιχειρήσεις από εξειδικευμένες, πιστοδοτημένες εταιρίες, ανεξάρτητα από την εφορία και τις άλλες φορολογικές αρχές.
- Σύνδεση συγκεκριμένων φόρων με συγκεκριμένες χρήσεις. Π.χ. ο φόρος γονικών παροχών να χρηματοδοτεί τα ασφαλιστικά ταμεία.
Δυστυχώς οι ελληνικές κυβερνήσεις και οι κομματικοί μηχανισμοί δεν έχουν στην ατζέντα τους παρόμοιες ιδέες. Η πατάξη της φοροδιαφυγής για αυτούς εξαντλείται στην επιβολή πρόσθετων έμμεσων φόρων, φόρων γενικότερα και επικοινωνιακών τεχνασμάτων για "κυνήγι" φοροκλεπτών.
Το κύριο πρόβλημα που είναι ο αποσαρθρωμένος και κομματοκρατούμενος φορολογικός μηχανισμός στην ουσία δεν καταβάλλεται προσπάθεια να αντιμετωπισθεί, καθώς αποτελεί πηγή πλούτου και εργαλείο άσκησης ισχυρής επιρροής (πολιτικής, οικονομικής) για το παρακράτος που μαστίζει την πατρίδα.
