Αυγούστου 12, 2016

Η διέξοδος από την οικονομική δυσπραγία



Τα στοιχεία που έχουν δημοσιευθεί από την Ελληνική Στατιστική Αρχή, το Ινστιτούτο Οικονομικών & Βιομηχανικών Ερευνών, το Υπουργείο Εξωτερικών και τη Γενική Γραμματεία Εσόδων κατατείνουν μεταξύ άλλων στα εξής:
  • Έχει χαθεί το 8,5% των εξαγωγών στο 5μηνο του 2016 σε σχέση με το 2013. Μάλιστα τον Ιούνιο του 2016 η κάμψη των εξαγωγών ήταν 6,6% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2015 και κάμψη 8,1% στο σύνολο του α' 6μήνου (παρατίθεται σχετικός πίνακας)





  • Η οικονομία βάσει των εκτιμήσεων και των προκαταρκτικών στοιχείων παρουσιάζει ύφεση κατά το Α' εξάμηνο του 2016. Παράλληλα, ο αποπληθωρισμός συνεχίστηκε στο -0,7% τον Ιούνιο,  ο τζίρος λιανεμπορίου σημείωσε πτώση -6,4% τον Μάιο και η οικοδομική δραστηριότητα μείωση 25,9% τον Απρίλιο.
  • Η ανεργία παραμένει στάσιμη σε ποσοστά άνω του 23%. Διαμορφώθηκε τον Μάιο  στο 23,5% στα ίδια επίπεδα με τον Απρίλιο, παρά την έναρξη της τουριστικής περιόδου
  • Τα στοιχεία της έρευνας συγκυρίας του ΙΟΒΕ για τον μήνα Ιούλιο αποκάλυψαν , ότι οι καταθέσεις των καταναλωτών θα βρεθούν σε ιστορικό χαμηλό το επόμενο 12μηνο, μαζί με τη φοροδοτική τους ικανότητα
  • Τα νέα ληξιπρόθεσμα χρέη των φορολογούμενων προς τις εφορίες αυξάνονται με ρυθμό πάνω από 1,2 δις. ευρώ κάθε μήνα, σύμφωνα με τα νέα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, με τις νέες οφειλές που σωρεύτηκαν μόνο μέσα στο α' 6μηνο του 2016 να φθάνουν στα €6,9δισ.


Τα παραπάνω δεδομένα (και όχι απόψεις ή προβλέψεις) καταδεικνύουν κατά τη γνώμη μου τα εξής:

1. Παρά την ραγδαία υποτίμηση των ελληνικών περιουσιακών στοιχείων και τη μείωση των αμοιβών εργασίας η οικονομία μας στο κρισιμότερο στοιχείο, αυτό της ανταγωνιστικότητας, συνεχίζει να επιδεινώνεται. Πράγμα που προοιωνίζει μεγαλύτερη οικονομική δυσπραγία, δεδομένου ότι η εσωτερική ζήτηση καταρρέει (λόγω φόρων, ανεργίας και χαμηλής καταναλωτικής εμπιστοσύνης)

2. Η Ελλάδα φαίνεται ότι έχει περιέλθει σε ένα σημείο οικονομικής ισορροπίας ή μάλλον κινείται προς εκεί, όπου ΔΟΜΙΚΑ οι συντελεστές της παραγωγής θα υπό-απασχολούνται. Πράγμα που σημαίνει διατήρηση των υψηλών ποσοστών ανεργίας μακροχρόνια και συνεχή μείωση των εισοδημάτων και της αμοιβής εργασίας από το τρέχον σημείο.

3. Ένα σημαντικό τμήμα της παραγωγικής δυναμικής της χώρας μας έχει ήδη καταστραφεί. Κεφάλαια έχουν αμετάκλητα χαθεί ή και χάνονται (κόκκινα δάνεια, υπερφορολόγηση περιουσιακών στοιχείων, χρεοκοπημένες επιχειρήσεις, αδρανή ακίνητα) με το σημαντικότερο όλων τη ξενιτιά καταρτισμένου και νέου εργατικού δυναμικού στο εξωτερικό (brain drain).

4. Η ακολουθούμενη πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης και της ανυπαρξίας δημιουργίας επενδύσεων είναι ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ και σχεδόν νομοτελειακά θα οδηγήσει σε κοινωνικές εντάσεις και ακρότητες στο πεδίο των πολιτικών αντιλήψεων των Ελλήνων.

Υπάρχει διέξοδος σε αυτή τη καταθλιπτική προοπτική; Ναι, υπάρχει!!! 
Και απαιτεί το συνδυασμό 3 στοιχείων:

α) Δημιουργία περιβάλλοντος ελκυστικού για επενδύσεις παραγωγικές, πράγμα που σημαίνει:

  • σταθερό φορολογικό σύστημα
  • μείωση φορολογικής επιβάρυνσης για τις νέες επενδύσεις
  • δημιουργία πιστώσεων για νέες επενδύσεις
  • μείωση χρόνου αδειοδότησης νέων επενδύσεων  

β) Παύση εφαρμογής μέτρων περαιτέρω εσωτερικής υποτίμησης:
  • άμεση εκκίνηση έργων υποδομής με ευρωπαϊκά κονδύλια ή και δανεισμό
  • διευθέτηση χρέους - επιμήκυνση τοκοχρεολυσίων σε βαθμό που το ελληνικό Δημόσιο θα μπορεί να ξαναβγεί στις αγορές για μακροχρόνιο δανεισμό, ο οποίος όμως θα αφορά μόνο στη διενέργεια έργων υποδομής και όχι στην εξυπηρέτηση ελλειμματικών δημοσίων υπηρεσιών
 γ) Μείωση δαπάνης διοικητικού κόστους του Ελληνικού Δημοσίου

Προφανώς, τα παραπάνω απαιτούν ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο και μια αλλαγή στάσης των δανειστών ως προς το μείγμα της πολιτικής που ακολουθείται. Αλλά κυρίως απαιτούν μία άλλη πολιτική πρόταση από αυτές που κυβερνούν ή φιλοδοξούν να κυβερνήσουν.

Νομίζω ότι στις τάξεις των πολιτών το περιβάλλον ευνοεί την ανάδειξη μια τέτοιας νέας εθνικής και πολιτικής αναγέννησης.